2. Może się zabawimy?

ROZDZIAŁ DRUGI

Może się zabawimy?

~ Gabriela ~

- O mój Boże – To były pierwsze słowa jakie wyszły z moich ust, kiedy zatrzymałam się przed domem mojej babci. O ile w ogóle mogę nazwać tą ogromną „chatę” domem …
                Kiedy ostatni raz tu byłam .. jakieś trzy lata temu, na miejscu tej „willi” stał mały i z pozoru stary dom, a teraz ? Teraz stoję przed zupełnie obcymi drzwiami i zastanawiam się czy nacisnąć na dzwonek.
A co jeśli otworzy mi obca kobieta? Co jeżeli babcia wyprowadziła się po moim wyjeździe ? Nie dam rady … nie potrafię. Zawsze jestem silna, ale teraz wyparowała ze mnie cała pewność siebie. Pozostała jedynie niepewność i miliony pytań.
Musisz to zrobić Gabi ! Nie po to jechałaś taki kawał drogi żeby teraz stchórzyć .. Nie jesteś tchórzem !
Ten głos wydobywający się z mojego mózgu ma rację..
- Gabriela Melanie Grande nie jest tchórz .. – w tym momencie drzwi od domu się otworzyły.
             Zobaczyłam w nich starszą kobietę z nieco posiwiałymi włosami, w fartuchu i tych samych różowych rękawicach kuchennych, co trzy lata temu. Zaparło mi dech w piersiach. Wpatrywałyśmy się w siebie, lecz żadna z nas w tym momencie nie mogła wydusić z siebie słowa.
Jednak choć w malutkim stopniu - jest jak dawniej. Pomyślałam i uśmiechnęłam się delikatnie, przysuwając się tym samym bliżej progu.
- Babciu, tak dawno Cię nie widziałam – wiem, że nie powinnam, ale w tamtej chwili nie myślałam wiele. Zarzuciłam jej ręce na szyje i mocno uścisnęłam niską kobietę – tęskniłam za Tobą, tęskniłam za Mandy ..
- My też za Tobą tęskniliśmy Gabrielo. Proszę, wejdź do środka, damom nie przystoi rozmowa w progu – uchyliła szerzej drzwi i gestem kazała mi wejść.
                Powoli skierowałam się do przedsionka, gdzie zdjęłam skórzaną kurtkę, buty i powiesiłam torbę na jednym z wieszaków. Następnie odruchowo wsunęłam telefon do tylnej kieszeni spodni, w razie nagłego „ wypadku ” i weszłam do kuchni, gdzie czekała na mnie już babcia.
- Szczerze powiedziawszy zdziwiła mnie Twoja wizyta Gabrielo – zmarszczyła czoło i skrzyżowała ręce na piersiach, lustrując mnie wzrokiem od czubka głowy po palce u stóp – Co się stało że po tylu latach bez żadnej wiadomości, bez żadnych odwiedzin, bez przeprosin, nagle postanowiłaś przyjechać ? – spytała bez owijania w bawełnę, co robiła zawsze.
Niektórzy ludzie tak łatwo nie przechodzą do sedna sprawy, ale nie babcia .. Chyba właśnie to odziedziczyłam po niej i po mamie – pewność siebie, grację i stanowczość.
- Żałuję, że wyjechałam bez pożegnania, ale nie mogę cofnąć czasu. Żałuję również, że zostawiłam was samych sobie z małą wnuczką, ale nie potrafiłam inaczej, nie dawałam rady .. Chciałam zacząć od nowa, próbowałam ułożyć sobie życie, ale nie potrafię zapomnieć … Nie mogę znieść myśli, że nie ma mnie obok mojej rodziny, mojej małej siostrzyczki..
- Nagle przypomniałaś sobie, że masz siostrę ?! Po trzech latach przychodzisz jak gdyby nigdy nic i chcesz zacząć od początku ? – Wiedziałam, że jest zła, ale nie sądziłam, że aż tak. Wszystkie emocje widoczne były w jej oczach – frustracja, złość, żal, niepewność, gniew i .. ulga – Czego ode mnie oczekujesz .. wnuczko ?! – ostatnie słowo sprawiło, że poczułam, że jeszcze nie wszystko stracone, że może jest szansa to naprawić, że gdzieś tam, głęboko w jej sercu nadal jest choć odrobina babcinej miłości.
- Chcę jedynie szansy. Nie oczekuję, że wybaczysz mi moje zniknięcie, że wybaczysz mi trzy lata z dala od rodziny bez żadnego odzewu, bez oznak życia .. Chcę jedynie, żebyś dała mi szansę. Nie chcę się wam narzucać, więc zatrzymam się na tydzień  w hotelu „ Fantasia” za rogiem.  Mandy nie przywykła do mnie i nie chcę jej przestraszyć nagłą obecnością w jej życiu. Zależy mi na odbudowaniu  naszych relacje, gdyż mimo dostatniego życia czuję, że czegoś mi brakuje …  brakuje mi rodziny babciu – wlepiłam w nią swoje czekoladowe oczy i głośno wypuściłam powietrze.
- Mówisz, że chcesz szansy … - można było dostrzec wahanie wymalowane na twarzy staruszki - dobrze, ale daję ci ostatnią. Mimo wszystko jesteś moją wnuczką i wciąż Cię kocham, a Mandy wciąż powtarza, że chciałaby mieć starszą siostrę. Przyjdź jutro Mela – kiedy użyła zdrobnienia mojego  drugiego imienia, wiedziałam, że zmiękło jej serce i wpuszcza mnie do środka. Muszę jedynie pamiętać, żeby być ostrożną i niczego nie zepsuć –Jednakże powinnaś zatrzymać się w hotelu, bo mała może się wystraszyć nagłym powrotem „ siostry ”– uścisnęła mnie mocno i ucałowała w prawy policzek.
- Przyjadę na obiad, a  teraz muszę się zbierać, bo w końcu okaże się, że będę zmuszona spać w aucie. Do zobaczenia – odsunęłam się na bok, wyswobadzając się tym samym z jej objęć i ruszyłam ku wyjściu.
- Tylko tym razem nie zniknij kochanie – zawołała za mną.
- Nie martw się babciu, tym razem zachowałam trochę mózgu na przemyślenie niektórych decyzji – zaśmiałam się, założyłam kurtkę, vans’y, wzięłam torbę i otworzyłam drzwi .
- Miejmy nadzieję, że tak jest .. – to były ostatnie słowa babci jakie słyszałam przed wyjściem.
                Skierowałam się do auta, wyjęłam papierosa i zapaliłam, powoli wypuszczając idealne kółeczka dymu w powietrze. Skończyłam palić szluga i kiedy moje emocje wreszcie opadły, wsiadłam do samochodu, odpaliłam silnik i ruszyłam do pobliskiego hotelu, aby dokonać rezerwacji noclegu  na tydzień.

~ Amanda ~

                Weszłam do domu, przeszłam przez korytarz kierując się do małej, ale całkiem obszernej kuchni  i od razu nastawiłam wodę. Potrzebowałam czarnej herbaty, bo z tego stresu w końcu się wykończę. Usiadłam na jednym ze skórzanych krzeseł i głośno westchnęłam wypuszczając powietrze z ust…
- I co ja mam teraz zrobić ? Co mam zrobić ze swoim życiem ? – Wypowiedziałam na głos moje myśli, po czym całkowicie zatraciłam się we wspomnieniach ..

Byłyśmy przyjaciółkami praktycznie od zawsze … ja i Gabriela.
Dzieliłyśmy się wszystkim -  każdą zabawką, każdym ciuchem, każdym urządzeniem …
Trzymałyśmy się razem – NIEROZŁĄCZNE – siostry.
To ona mi pomogła ... byłam wyśmiewana, nikt nie chciał się ze mną zadawać, chłopcy nie zwracali na mnie uwagi.Bo i na co ?! Na zwykłą chłopaczarę i cnotkę ?!
Pewnego dnia w szkole pojawiła się „ Nowa”.Tak to była Gabriela .
Zrobiła ogromne wrażenie na uczniach z naszej budy … przyjechała wtedy na czarnym motorze Kawasaki . Skórzana kurtka, czarne buty, kask, kasztanowe włosy i wspaniała figura- istny ideał.
Ale co było największym zdziwieniem DLA WSZYSTKICH, pierwszego dnia zagadała właśnie do mnie – szarej myszki.
To ona nauczyła mnie jak mam żyć, jak wyrwać KAŻDEGO faceta, jak być KIMŚ.
Jej nikt się nie oprze – mi również nie ma prawa!
Kiedy szkolna „dziunia” zaczęła mnie wyzywać Gabriela podeszła do niej i spojrzała na nią wzrokiem pełnym gniewu.
- Masz coś do niej ? Lepiej dla ciebie żebyś nie miała … – i zmieniała jej życie w koszmar, jeśli odważyła się jej sprzeciwić.
Od tego czasu rządziłyśmy każdą miejscówką, każdą imprezą, każdym facetem …
Potem zaczęła się ostrzejsza jazda, bo Gabriela poznała Davida - ja też go pokochałam, ale ona była tą ładniejszą, tą lepszą, tą odważniejszą.
Zaintrygował mnie jego uśmiech, jego pożądliwy wzrok łaknący każdej cząstki mojego ciała i mimo, że wiedziałam, że to JEJ chłopak – pragnęłam go tylko dla siebie, chciałam mieć to, co ma ona.
Teraz nie wiem co robić, sama się pogubiłam, z jednej strony chciałabym to zakończyć, ale David nie odpuści, powie jej i …

- Biiiiiiiiiiiiiiiiiip – rozmyślania przerwał mi dzwonek komórki oznaczający, że dostałam sms’a. Wyłączyłam czajnik, momentalnie tracąc ochotę na herbatę i otworzyłam folder „ Poczta”

Od : David
Dzisiaj. U ciebie. 19:30

Jeszcze może śniadanko do łóżeczka i darmowy striptiz ?! Nawet nie napisał „ Hej kochanie”.
 Czy on w ogóle myśli ? Cham, nawet nie liczy się z moimi uczuciami !

Do : David
Może by tak „ Hej kochanie”

Mogłam sobie wyobrazić jak w tej chwili przewraca oczami i lekko marszczy czoło. Spójrzmy prawdzie w oczy – Nawet robiąc tak głupie miny był seksowny – Zachichotałam na samą myśl o moim .. a raczej Gabrieli  misiu.

Od : David
Pierdolenie. Masz czas czy nie ?

Nie no,  tym razem przegiął! Czy on uważa mnie za łatwą panienkę? Dziwkę na jedną noc ? – w tym momencie tak właśnie o sobie pomyślałam,  ale jestem sama... Mam cały wieczór się nudzić ?! A co mi tam - ostatni raz i ani razu więcej !

Do : David
Ostatni raz. Bądź na czas :*

Zastanawiałam się czy dodać coś więcej… Jasno dałam mu do zrozumienia, że więcej razy nie pójdę z nim do łóżka. Tak wiem, że mówię tak już od jakiegoś czasu, ale to już OSTATNI RAZ! Tym razem na pewno. Nie dam mu się sprowokować, nie stracę przyjaciółki i wszystko będzie jak dawniej… Szczęśliwa paczka przyjaciół – Ja, David, Gabi i Steve.
- W co ja się kurwa wpakowałam ?! – powiedziałam na głos i prawdopodobnie piąty raz tego dnia , rozpłakałam się jak małe dziecko.

~ Gabriela ~

                               Zaparkowałam moje auto na parkingu przed ekskluzywnym hotelem, wysiadłam z samochodu, zgrabnie poruszając biodrami i przykuwając uwagę sporej grupki mężczyzn.
Nie mam czasu na zabawy, flirt na potem , najpierw relaks.
 Wyjęłam walizki z bagażnika razem z torbą i ruszyłam do budynku.
                            Cały hotel sprawiał wrażenie naprawdę dużego i drogiego. W rzeczywistości był za całkiem przyzwoita cenę, a recepcja pachniała starością. Podeszłam do pana o sztucznie „ miłym uśmiechu” i poprosiłam o rezerwację jednoosobowego pokoju na sześć nocy na nazwisko Grande. Dostałam klucze do mojego „ lokum ” i już miałam iść do siebie, gdy  coś przykuło mój wzrok.
Tym „ czymś ” był wysoki, ciemnoskóry chłopak ze skórzaną kurtką na ramionach i olśniewającym uśmiechu, który lustrował mnie wzrokiem z kanapy usadowionej w rogu pomieszczenia.
Brunet wstał, wyszczerzył swoje bialutkie zęby i skierował się w moją stronę.
- No, no, no. Czy mnie wzrok nie myli ? Panna Gabriela Grande powróciła do rodzinki ? – zaśmiał się i delikatnie mnie objął na co zachichotałam pod nosem – Może się zabawimy skarbie ? Ty, ja, wieczór, łóżko ? – słysząc to zacisnęłam usta w wąską kreskę i powróciłam do wspomnień sprzed trzech lat.

Najlepsi przyjaciele .. od seksu. Kiedy miałam problem, najmniejsze zmartwienie wystarczył jeden telefon, a lądowaliśmy w łóżku.
Kiedy on miał dość życia, kiedy wszystko się pieprzyło – jedno słowo – seks uśmierzył smutek.
Ale wtedy…
Wtedy wszystko się posypało, po jej wypadku...
Nikt nie umiał mi pomóc, a Nick ? Spędzaliśmy ze sobą większość czasu, każdą noc.
Ludzie dziwili się, że nie byliśmy parą.
Wracając do tematu –w wypadku, który spowodował mój pijany ojciec, zginęła moja rodzicielka, jedyna osoba, która mnie rozumiała ( nie licząc Nicka ) i runął mój cały świat. Ojciec starał się wytrzymywać, udawał, że jest dobrze... dla Mandy.
A ja ? Ja starałam się być silna, próbowałam zastąpić matkę, ale to mnie wykańczało – leki nasenne, antydepresanty – powoli mnie wyniszczały
 Tydzień później wyrzucili mnie z pracy w kawiarni. Byłam na skraju załamania nerwowego...
- Hej Nicki – zadzwoniłam do przyjaciela po wyjściu z „ byłego miejsca pracy ”. Byłam naprawdę zdenerwowana i musiałam odreagować, potrzebowałam tego.
- No hej kochanie, o co chodzi ? Brzmisz jakbyś była zdenerwowana ..
- Wyrzucili mnie z pracy – przygryzłam dolną wargę, powstrzymując płacz. Obiecałam sobie, że nie będę płakała..
- Przykro mi skarbie – gdyby stał przede mną, na pewno by mnie przytulił – Może chcesz żebym wpadł ?
Zerknęłam na zegarek – 17:30
- Potrzebuję cię, bądź za pół godziny, u mnie. Cześć.
Rozłączyłam się, wzięłam głęboki wdech, wsiadłam szybko na motor, którym wtedy jeździłam, włożyłam kask  i pojechałam w stronę domu. Zaparkowałam przed garażem, wyjęłam kluczyki ze stacyjki, zdjęłam czarny kask i wbiegłam do środka nie zamykając drzwi na klucz – będę miała gościa. Weszłam na drugie piętro po schodach i zamknęłam się w swoim pokoju.
Przebrałam się w zwiewny top z napisem „Death” , na który założyłam koronkowy sweterek i czarne rurki.
Ogarnęłam niesforne, kręcone włosy związując je w niechlujny koczek, musnęłam rzęsy tuszem i przejechałam malinowym błyszczykiem po ustach.
Spojrzałam na zegarek – widniała godzina 18:00. Mimowolnie wyjrzałam przez okno .. Nick zbliżał się do drzwi mojego domu – jak zawsze na czas, więc położyłam się na łóżku, wzięłam pierwszą z brzegu książkę i udawałam, że jestem zaabsorbowana czytaniem.
Potem było jak zawsze - Nicki wszedł do mojego pokoju, ja udawałam, że go nie zauważam. Opowiedziałam mu o stracie pracy, o tym, że brakuje mi matki . On żalił się na kłopoty z ojcem, na kłótnię z siostrą .
Zaczynało się od zwykłych pocałunków, dotyku i bliskości . Po grze wstępnej byliśmy już półnadzy, potem całkowicie pozbywaliśmy się ubrań .
Potem było jedynie dobre pieprzenie z prezerwatywą.
 Ból. Jęki. Przyjemność. Pustka.
Nie czułam nic.
Po wszystkim on wracał do siebie, a ja znów zostawałam sama, ale nie tego dni . Tego dnia chciałam więcej…

                 Zadrżałam na samą myśl, że leczyłam swoje serce, swoją duszę, swój ból .. seksem. Odsunęłam chłopaka od siebie i spojrzałam mu głęboko w oczy.
- Nie myśl sobie Nick, że tym razem mnie przelecisz – oparłam się o pobliski automat do kawy i przewróciłam figlarnie oczami – o ile pamiętam trzy lata temu byłeś gotowy zdjąć spodnie jednemu z największych biznesmenów w miasteczku, abym zgodziła się spędzić z tobą jedną noc – teatralnie wzruszyłam ramionami i zaśmiałam się łobuzersko, odgarniając z twarzy zachodzące na oczy pasma brązowych włosów.
- Byłbym gotowy zrobić to nawet teraz – zaśmiał się i zaczął bawić się moimi włosami jak za dawnych czasów  - niestety nie mam dzisiaj na to czasu. Zatrzymujesz się w hotelu, Mel ?
- Tak, na razie planuję na jakiś tydzień. Wiesz... odbudowuję  relację z rodziną, a raczej próbuję „ naprawić ” to, co zrobiłam im trzy lata temu –na moich ustach pojawił się sztuczny uśmiech – A ty Nicki? Na jak długo tu zostajesz?
- Też jestem na tydzień, a przyjechałem wczoraj – nagle jego telefon zadzwonił i chłopak oddalił się nieco. Mimo to słyszałam część rozmowy .

   Nicki : Nie martw się znajdę tancerkę do końca tygodnia
                Tak, nie zawiodę zespołu
                Wiem, że musi być ładna
                Zamknij się kurwa, mówię, że dam radę
                 Zadzwonię potem . Na razie .

- Jaki masz numer pokoju Mel ? – odwrócił się do mnie i oparł swoja dłoń na moim ramieniu.
- Nawet jeśli znam numer – przysunęłam się do niego bliżej – to chętnie zobaczę jak bardzo zależy ci na zdobyciu tej informacji i ci go nie podam – zachichotałam, przejeżdżając opuszkami palców po jego szyi, co spowodowało, że cicho jęknął.
- I tak dobrze wiesz, że prędzej czy później znajdę pokój w którym się zatrzymałaś , a raczej sama mi go podasz –wyszeptał w moje włosy ochrypniętym głosem, przełknął ślinę i oparł dłonie na moich biodrach – No nie bądź taka skarbie – zrobił minkę „ smutnego psiaka ” i wywrócił oczami.
- Pomaż sobie Casanova – odsunęłam się od chłopaka, złapałam za koniec walizki i przeszłam do końca korytarza nie oglądając się za siebie. Weszłam do windy, nacisnęłam 2, zgodnie z instrukcją chłopaka z recepcji i kiedy znalazłam się na drugim piętrze zaczęłam szukać mojego pokoju – na kartce widniała liczba 19.
Po około pięciominutowych poszukiwaniach, doszłam wreszcie do mojego pokoju, przekręciłam kluczyk w zamku i weszłam do środka, rzucając w kąt pomieszczenia walizkę i torbę..
                Chciałam położyć telefon na szafce, kiedy COŚ wypadło mi z kieszeni ...

________________________________


Tak jak obiecywałam - dziś pojawił się drugi rozdział : ) Cieszę się, że udało mi się dodać go jeszcze wieczorem.

Więc... udało mi się napisać całkiem długi rozdział i mam nadzieję, że nie jest nudny.
Co do całokształtu - co sądzicie o głównej bohaterce ? Potraficie wyobrazić sobie terrorystkę w skórze aniołka ?
Domyślacie się co będzie treścią karteczki ?
Oceńcie jakość rozdziału - pod względem stylu pisania jak i ogólnej fabuły : )
Każde wskazówki motywują do dalszego pisania...

Tyle ode mnie...
Następny rozdział dodam prawdopodobnie za tydzień ( w miarę możliwości ), a w razie jakichkolwiek pytań kierujcie się na aska : )PS : Jeśli czytacie mojego bloga KOMENTUJCIE, wystarczy nawet zwykły PRZECINEK - chcę wiedzieć ile osób czyta moją " twórczość " : )